Η πρώτη εγγραφή πτυχιούχου του Οδοντιατρικού Σχολείου Αθηνών στη Θεσσαλονίκη αναφέρεται το 1923. Ωστόσο από το 1922 με τη Μικρασιατική καταστροφή εισέρευσε από την Τουρκία στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη, ενάμιση εκατομμύριο προσφύγων, μεταξύ των οποίων και ένας σημαντικότατος αριθμός Οδοντιάτρων που έπρεπε να ζήσουν ασκώντας βέβαια το επάγγελμα που ήξεραν και ασκούσαν στην Τουρκία και τελείως λογικά ζητούσαν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Στο τέλος του 1922 βγήκε ένας νόμος που επέτρεπε την άσκηση της Οδοντιατρικής σε όσους είχαν μια οποιαδήποτε άδεια της Τουρκικής κυβέρνησης. Και βέβαια δίκαια πήραν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος αυτοί που ασκούσαν στην Τουρκία την Οδοντιατρική, εισέδυσαν όμως στο επάγγελμα και πολλοί άγευστοι της Οδοντιατρικής, τελείως άσχετοι αλλά αρκετά επιτήδειοι ώστε ρουσφετολογικά να καταφέρουν να πάρουν μια άδεια ασκήσεως οδοντιατρικού επαγγέλματος (Τσουκανέλης). Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 50 ασκούσε την οδοντιατρική ένας τέτοιος αδειούχος, που το επάγγελμά του στη Σμύρνη ήταν εφημεριδοπώλης.
Μέσα σ΄αυτό το σάλο της ποικιλίας των αδειούχων Οδοντιάτρων ξεσηκώθηκαν οι πτυχιούχοι του Εθνικού Πανεπιστημίου, έκαναν δικό τους σύλλογο, ζητώντας να διαχωριστούν από όλους του άλλους ασκούντες την Οδοντιατρική και τελικά πέτυχαν στην πινακίδα τους να γράφουν «Χειρούργος Οδοντίατρος» αντί του σκέτου «Οδοντίατρος» που ανέγραφαν οι άλλοι.
Έτσι στο τέλος της δεκαετίας του 1920 ασκούσαν νόμιμα το επάγγελμα του Οδοντιάτρου στη Θεσσαλονίκη, οι παρακάτω κατηγορίες:
- Αδειούχοι του Ιατροσυνεδρίου
- Διπλωματούχοι των ιδιωτικών σχολών Καρακατσάκη και Δέρβη που πήραν άδεια του Ιατροσυνεδρίου.
- Διπλωματούχοι Οδοντίατροι σχολών του εξωτερικού (κυρίως των Παρισίων)
- Αδειούχοι πρόσφυγες του 1922 που είχαν σπουδάσει στο εξωτερικό
- Αδειούχοι πρόσφυγες του 1922 με αμφιβόλου εγκυρότητας, ως προς τον τρόπο απόκτησης άδειας ασκήσεως Οδοντιατρικής.
- Πτυχιούχοι του οδοντιατρικού σχολείου του Πανεπιστημίου Αθηνών
Το 1925 στο μητρώο του συλλόγου Θεσσαλονίκης είναι εγγεγραμμένοι 37 Οδοντίατροι από τους οποίους 24 Έλληνες και 13 Ισραηλίτες. Από αυτούς οι 17 ήταν αδειούχοι του Ιατροσυνεδρίου. Με νόμο του 1930 όλοι οι οδοντιατρικοί σύλλογοι, σύνδεσμοι, ενώσεις που υπήρχαν διαλύθηκαν, συγχωνεύτηκαν και αποτέλεσαν τους οδοντιατρικούς συλλόγους που υπάγονταν στο Υπουργείο Υγιεινής, και που η εγγραφή ήταν υποχρεωτική και απαραίτητη προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος.
Το 1943 ο οδοντιατρικός κόσμος της Θεσσαλονίκης δέχθηκε ένα ισχυρό πλήγμα. Δεκαοκτώ συνάδελφοί μας με τις οικογένειές τους μετήχθησαν στα κολαστήρια του Άουσβιτς και του Μπίρκεναου, και όπως διαβεβαίωσε η ισραηλιτική κοινότητα, κανείς δεν επέστρεψε, υπήρξαν όλοι θύματα του ολοκαυτώματος. (Απόσπασμα …. από τις αναμνήσεις του Ομότιμου Καθηγητή της Οδοντιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ. κ. Α. Καλογιαννίδη)
